Een meisje van honderd, Marion Bloem (De Arbeiderspers)

Manda Heddema (boekhandel De Koperen Tuin, Goes) | 5 december 2012

Denk aan een caleidoscoop; allemaal stukjes gekleurd licht die samen de prachtigste patronen vormen. Met dat beeld zal Een meisje van honderd in mijn herinnering blijven. Dit boek vertelt de geschiedenis van Indonesië, door honderd jaar Indische vrouwenlevens te beschrijven. Vrouwen die zich onder allerlei omstandigheden hebben weten te redden, er altijd weer het beste van maakten. Dat deden ze honderd jaar geleden en dat doen ze nog steeds. Vrouwen waar je tijdens het lezen van gaat houden. Indrukwekkend zijn de passages waarin wordt beschreven hoe tijdens de Tweede Wereldoorlog gezinnen gedwongen moesten samenleven in de grote koloniale huizen op Java, van elkaar gescheiden door dunne muurtjes. Het verhaal leest ogenschijnlijk gemakkelijk, het is meeslepend geschreven. Tegelijkertijd doet de lezer enorm veel kennis op van de geschiedenis van dit land en zijn bewoners. Een mooi en belangrijk boek.

Log snel in of word abonnee van Boekblad
  • Dit artikel bevat nog minimaal 0 woorden
Nog geen abonnement op Boekblad?

Profiteer van onze voordelige abonnementen.

Nu abonnee worden