Mensen in de zon, Marijke Schemer (Van Oorschot)

Marina Lanting (Boekhandel Roodbeen, Nijkerk) | 17 januari 2014

Mensen in de zon is een kruising tussen Judith Koelemeijers Hemelvaart en J.J. Voskuils Bij nader inzien en De buurman. De thema’s uit die boeken komen hierin ook voorbij: vriendschappen (voor wat ze waard zijn), de (on)mogelijkheid om elkaar jaren later weer te ontmoeten, de desillusies, het ouder worden, de vervreemding tussen stellen die elkaar al jaren denken te kennen, onzekerheid. Marijke Schermer schrijft goed: nauwkeurig en psychologisch scherp, analytisch zelfs. Je moet wel zin hebben in een roman waarin de personages veelal bezig zijn met zichzelf, want Schermer weet het psychische getob van de mannen goed neer te zetten. Het Holden Caufield-syndroom is bij de ‘vrienden’ allen aanwezig. Kortom: scherpzinnig geschreven, maar vrolijk word je er niet van. Nu zeg ik vaak tegen klanten: goede literatuur schuurt en raakt jezelf. In deze donkere dagen kun je denken: ha leuke titel, lekker opgewekt. Vergeet het maar. Dit is voor de lezers van Voskuil en dat zijn er best veel!

Log snel in of word abonnee van Boekblad
  • Dit artikel bevat nog minimaal 0 woorden
Nog geen abonnement op Boekblad?

Profiteer van onze voordelige abonnementen.

Nu abonnee worden