Kramp

Joost Baars | 16 juli 2015 ‘We kopen altijd alle poëzie in, en het gaat na een tijd ook bijna allemaal weer retour.’ Dat zei een boekverkoopster tegen me in de Melkweg, na afloop van de Elspeet Conferentie. Ik wilde bijna zeggen: bij ons niet hoor. Maar dat is flauw, want ik begrijp het probleem, en ik besef dat ik, als boekverkoper en als mens, een vreemde eend in de bijt ben omdat ik poëzie lees.
Log snel in of word abonnee van Boekblad
  • Dit artikel bevat nog minimaal 462 woorden
Nog geen abonnement op Boekblad?

Profiteer van onze voordelige abonnementen.

Nu abonnee worden