Peter van Straaten is nooit ver weg tijdens signeersessies. Ik zie de tekeningen al voor me… De eigenaar van de boekhandel komt naast me staan en samen kijken we naar de verlaten winkelstraat. 'Je had eigenlijk morgen moeten komen,' zegt hij. 'Dan is hier de jaarlijkse braderie. Je kunt dan echt over de hoofden van de mensen heen lopen…'
Tussen mensenkennis en vooroordeel loopt een dunne scheidslijn, heb ik tijdens mijn signeersessies vast kunnen stellen. In iets meer dan twee maanden tijd heb ik een kleine vijftig boekhandels bezocht – en ik heb er nog een stuk of tien voor de boeg.
Vandaag is het feest in Apeldoorn: het geheel nieuwe winkelcentrum Anklaar wordt geopend. Het grote plein ziet zwart van de mensen die zijn afgekomen op de speciale dagaanbiedingen, de dans- en zangoptredens op een groot podium – met de zangeres Maan als hoogtepunt – de clowns met ballonnen en de kraampjes waar kinderen kunnen knutselen. En niet te vergeten: ik kom signeren bij de Bruna.
Vandaag ben ik te gast in een boekhandel midden in de Nederlandse Biblebelt. De eigenares heeft me verteld dat ze mijn thrillers altijd op voorraad heeft, omdat ze hier goed worden verkocht – een klein beetje tot haar eigen verbazing.
Peter van Straaten is nooit ver weg tijdens signeersessies. Ik zie de tekeningen al voor me… De eigenaar van de boekhandel komt naast me staan en samen kijken we naar de verlaten winkelstraat. 'Je had eigenlijk morgen moeten komen,' zegt hij. 'Dan is hier de jaarlijkse braderie. Je kunt dan echt over de hoofden van de mensen heen lopen…'
Aanvankelijk mat ik het succes van een signeersessie af aan het aantal verkochte exemplaren. Vijfentwintig boeken vandaag! Drieëndertig boeken!
“Waarheen gaat de Nederlander?/ Naar een vergadering./ Waar komt hij vandaan?/ Van een vergadering.” De Iraakse schrijver Rodaan al Galidi draagt een van zijn gedichten voor en door zijn droogkomische presentatie heeft hij de lachers op zijn hand. Al Galidi verwierf faam in Nederland met Hoe ik talent voor het leven kreeg, een roman over de ervaringen van een asielzoeker.
Het is 1 september en uitgerekend vandaag signeer ik bij Boekhandel Paagman in Delft, op de hoek van de Choorstraat en de Hyppolitusbuurt. Een typisch geval van synchroniciteit zou je kunnen zeggen. Het is de geboortedag van mijn moeder – ze zou vandaag 86 zijn geworden – en ik signeer het aan haar opgedragen boek De Offers op een steenworp afstand van het huis waar zij is geboren. Sint Hyppolitus is weer de naam van het rooms-katholieke ziekenhuis waar ik in 1969 in Delft ter wereld kwam.
Jeroen Windmeijer publiceerde op 13 augustus bij HarperCollins Holland zijn vierde thriller: De Offers. Voor Boekblad blogt hij de komende tijd over zijn boekhandelstoernee met zijn nieuwste boek.
