Het is weer zo ver. De verkiezing van de boekverkoper van het jaar is weer geopend. Zelf ben ik nooit boekverkoper van het jaar geweest, of overigens vader van het jaar, advocaat van het jaar of winnaar van de Staatsloterij. Ondanks al deze gemissen en geloof me, ik kan er zo nog twintig voorbeelden aan toevoegen, leid ik een redelijk gelukkig leven.
Ja hoor, we hebben hem. Het Europese parlement heeft de wet die de toepassing van kunstmatige intelligentie moet reguleren aangenomen. Betekent dit dat de Magnificent Seven (de grote Amerikaanse techbedrijven) zich nu onmiddellijk aan deze wet moeten houden?
En hup, Lisa Snijders heeft de kat de bel aangebonden. Ook in ons o zo lieflijke boekenvak kan grensoverschrijdend gedrag voorkomen. Het gaat niet alleen om omroepbazen die over de schreef gaan, het kan overal gebeuren.
De president van Suriname, Chan Santokhi, is boos, zo lezen wij onder andere in NRC. Nu ben ik ook wel eens boos. Toegegeven, ik ben niet de president van Suriname, dus allicht dat het iets meer nieuwswaarde heeft als Santokhi boos is, hangt er natuurlijk ook wel weer van af waarom. En waarom is Santokhi dan boos? Wel, er gaat binnenkort een boek verschijnen met als titel Corruptie op het hoogste niveau. Zakendoen in Suriname.
Vanzelfsprekend brengt A.F.Th. van der Heijden zijn nieuwste roman Zogkoorts niet uit bij Querido. Is er dan iets aan de hand in de relatie tussen de uitgever en de schrijver? Daar heb ik geen idee van, maar het doet er ook niet toe.
Massa is Kassa, zo heet het programma waarmee Peter Gillis berucht is geworden bij een groot publiek. En voor mij is het programma een guilty pleasure. Voor wie het nog nooit heeft gezien, Gillis is een enorme bullebak die iedereen om zich heen (waaronder zijn zoon en zijn vriendin) aan het werk zet. Ik heb enorm gelachen om een aflevering waarin zijn zoon de oprit van het huis van senior aan het versieren was met kerstverlichting en pa op een gegeven moment naar buiten kwam om uit te leggen dat junior alles fout deed. Waarop de jongen braaf alles weer opnieuw ging doen.
Mette Maria van Dijk, schrijfster van de debuutroman Mimosa, wordt bedreigd vanwege haar roman. Wat is er aan de hand? Mette (zelf woonachtig in de Bijlmer begrijp ik) schrijft in haar boek dat de hoofdpersoon graag in de Bijlmer wil wonen omdat ze dan met al haar zwarte buurmannen kan neuken. Onder andere deze passage heeft tot woedende reacties geleid en zelfs tot een aantal fysieke bedreigingen.
Eindelijk daar is het dan, het nieuwe modelcontract voor de uitgave van een vertaling van een literair werk. Na ruim twee jaar onderhandelen zijn uitgevers (GAU) en auteurs (Auteursbond) er uit.
Als u een artikel leest met een kop ‘Inkomsten dalen’ dan is er toch zonneklaar sprake van slecht nieuws. Althans dat zou mijn eerste gewaarwording zijn. Als er zou staan: ‘Inkomsten van vervuilende industrie of van wapenfabrikanten dalen’, dan ziet het beeld er opeens heel anders uit. Dan zou je (afhankelijk van je politieke voorkeur, eh ik bedoel je intelligentie) zo maar kunnen constateren dat het eigenlijk om goed nieuws gaat.
Voor mensen die weinig juristen tegenkomen of andere nerds, hier een klein inkijkje. Ik ben dol op jaarverslagen en onderzoeksrapporten. Ik zoek dan altijd wat er niet staat. Wat lezen wij tussen de regels door. Himmelhoch jauchzend en dan bijna failliet? Of wordt er vrolijk aan greenwashing gedaan maar stellen de inspanningen op duurzaamheidsgebied eigenlijk geen klont voor? Krijgt de CEO niet een te hoog salaris of geniet hij of zij overdreven bonussen?
Zijn ze nou helemaal belazerd bij de CPNB? Een essay mag geen essay meer heten, het Bittere Kruid zou het lezen belemmeren en CPNB bevordert pedofilie. Dit is zo’n beetje de strekking van de kritiek van onder anderen Christian Weijts, Toef Jaeger en Monique Smit.
In het boekenvak kennen wij een aantal geloofsartikelen, oftewel leerstellingen die aanspraak maken op absolute geldigheid. Maak ons midden in de nacht wakker en we kunnen ze opdreunen, die zegeningen van de vaste boekenprijs en het lage BTW-tarief. Beide instrumenten zijn bedoeld om het lezen te bevorderen.
Het is weer zo ver. De verkiezing van de boekverkoper van het jaar is weer geopend. Zelf ben ik nooit boekverkoper van het jaar geweest, of overigens vader van het jaar, advocaat van het jaar of winnaar van de Staatsloterij. Ondanks al deze gemissen en geloof me, ik kan er zo nog twintig voorbeelden aan toevoegen, leid ik een redelijk gelukkig leven.
Eerst heette de verdachte nog Filippo B. Inmiddels is Filippo veroordeeld en a la Ridouan Taghi, staat hij nu met naam en toenaam in de krant, Filippo Bernardini. Begin januari op vliegveld JFK in New York opgepakt en in de gevangenis gesmeten. Nu, drie maanden later mag hij daar weer uit, maar wordt wel als ongewenste vreemdeling de VS uitgezet en moet 88.000 dollar boete betalen.
Hoe heerlijk is de tijdgeest. Van de ongebondenheid in de jaren zestig tot het nieuwe Victoriaanse tijdperk waarin we nu zijn aangeland. Als je de sensitivity-lezers van Dahl mag geloven is er, met een hedendaagse bril op, veel mis met zijn boeken. Zo worden de Oempa Loempa-mannetjes, Oempa Loempa-mensjes, dat is inclusiever. Dikke jongetjes worden ‘enorm', en zo staan er honderden kleinere en grotere wijzigingen op stapel.
Als ik geen advocaat was geworden, dan was het uitgever geweest en als dat dan niet was gelukt (zo makkelijk is dat nou ook weer niet), dan was het marketeer geworden. Heerlijk vind ik dat, om na te denken over reclameacties en gelukkig mag ik dat af en toe doen.
Je zult maar Pim Lammers heten en een verhaal schrijven over the coming of age van een adolescente jongen. Ik weet van mezelf nog dat ik op de leeftijd van 16 jaar (toegegeven dat is 4 jaar ouder dan de hoofdpersoon in het verhaal van Lammers) echt niet wist of ik nu op mannen of op vrouwen viel of op allebei. Dat zal niet voor iedereen zo zijn geweest, maar voor mij was het een periode van grote schrik, 'het zal toch niet' dacht ik. Gaandeweg namen de erotische gevoelens voor vrouwen toe en voor mannen af, dus nu draai ik braaf mee in de 'normale wereld'.
Afgelopen week was het dan eindelijk weer zover in de Rode Hoed, een onvervalste samenkomst van het boekenvak, nou ja, in ieder geval van een deel daarvan. In ons aller leven is er de afgelopen jaren een wat merkwaardig gat gevallen. Alle dromen en verlangens uitgesteld, nabijheid vervangen door digitale communicatie. Thuiswerken in plaats van samen komen en ik dacht tot voor kort dat dat alleen maar heel fijn was. Blijkbaar wist ik niet wat ik miste.
Tot nu toe associeerde ik spare voornamelijk met spare ribs, het is vandaag de dag natuurlijk bijna vloeken als je opbiecht dat je wel eens spare ribs eet, maar ik beken. Dezer dagen betekent spare niets meer of minder dan Harry.
Boeken schrijven met AI. Voor hen die achter de tijd aanwandelen, AI staat voor artificial intelligence. Ooit begonnen met een schaakcomputer die vrachtwagengroot was en toch van geen kanten op kon tegen echte grootmeesters. Maar vandaag de dag hebben we zelflerende algoritmes, die zaken zo snugger op een rijtje kunnen zetten dat zelfs hun eigen ontwerpers het nauwelijks meer allemaal kunnen volgen.
Vergeleken met 2015 telt Nederland 500 boekwinkels minder, vooral in het coronajaar 2021 ging het hard, minus 8,1 %. En de trend zal nog wel even doorzetten als je je bedenkt dat boekverkopers gemiddeld 54 jaar oud zijn en 80% 45 jaar of ouder is. Kortom boekverkopers sterven langzaam uit. Het is geen big bang à la het uitsterven van die andere dinosauriërs, maar het lijkt wel een onontkoombare neergang.
_2.png)
U kent dat vast wel, van die boeken die al jaren in je kast staan en waarvan je denkt, die ga ik ooit nog lezen. En dan komt het er niet van, omdat je iets anders de voorrang geeft.
Sinds een paar maanden is het oorlog, althans dat voelen we zo. Het is natuurlijk al eeuwen oorlog, maar niet altijd voelen we die oorlog zo, omdat die ver weg is bijvoorbeeld.
Hoezo zitten die mensen uit het boekenvak dan te klagen dat ze open willen, de verkopen zijn sky high immers?
2022. Weer een lockdown en weer de boekwinkels dicht. En als de maatregelen verlengd worden? Dan dringt de vraag zich op, valt daar nu iets tegen te beginnen?
Mijn dochter van 8 vroeg voor en kreeg op pakjesavond een leugendetector. Niet een echte, heuse polygraaf waar haar ouders haar mee onder druk zouden kunnen zetten; maar een gevalletje van Intertoys.
Op dit moment lees ik 'Orwell’s roses' van Rebecca Solnit. Ze beschrijft daarin hoe ze op zoek gaat naar de rozenstruiken die Orwell ooit geplant heeft. En verdomd: die struiken bestaan nog, en als ze in zijn voormalige tuin naar die rozen kijkt, voelt ze zich een beetje dichter bij George Orwell. De rozenstruiken hebben hem overleefd en vormen een brug tussen verleden en toekomst.
Of ik onder een steen heb gelegen was de vraag toen ik een boekenvakker verbaasd meldde dat ik BookTok had ontdekt. Blijkbaar heb ik dit hele fenomeen gemist, sorry daarvoor, ik word ook een dagje ouder.
Ooit associeerde ik Texas uitsluitend met olie. En omdat olie handel is en handel vaak vrijhandel, verbaasde het mij niet dat Texas een Republikeinse staat is. Aan dat eenzijdig beeld kwam een einde toen ik Texas bezocht.
En ja hoor, eindelijk wint Abdulrazak Gurnah de Nobelprijs voor literatuur.
Nationale Ouderendag was het op 1 oktober, begrijp ik. Ik had er nog nooit van gehoord. Dit jaar was het thema blijkbaar voorlezen en dat trok mijn aandacht. Ik houd enorm van voorlezen aan wie het maar wil. Kan mij het schelen of het ouderen zijn of jongeren, zo lang ik maar voor mag lezen.
Daaristiedan: de Tijdelijke steunmaatregel tegemoetkoming distributiekosten fysieke boekhandel.
Als alles goed is komt er in Maart 2022 weer een “normale” Boekenweek, met een normaal Boekenbal. En met normaal bedoel ik dan natuurlijk dat we met z’n allen opgepropt in de gangen van de Stadsschouwburg rondsjouwen. Dat er heel veel gedronken en nog meer gezoend en geknuffeld wordt. Dat sommigen na afloop blasé zeggen dat het toch een beetje tegenviel omdat (vul maar in) en dat ze volgend jaar niet zullen gaan, om dan toch het jaar daarop weer aan te schuiven. Maar vooral is de Boekenweek voor mij het feestelijk moment waarop er een Boekenweekgeschenk wordt uitgedeeld.
Nog steeds heet de weekmonitor van de KVB (Boekwerk) de weekmonitor Corona. En in die monitor zien we dan elke week de cijfertjes van hoe de markt zich ontwikkelt. Het is de polsslag van het boekenvak. Maar iedere data analist weet dat je met cijfertjes alle kanten op kunt.
Je mag kiezen tussen celstraf of het lezen van boeken. Geef toe het is een wat ongewone keuze, maar het is precies die keuze die een rechter in Leicester, Engeland, vorige week liet aan een jonge man die verdacht werd van het sympathiseren met terroristische organisaties.
Frank de Grave werd minister van Defensie in 1998 en gaf de verplichte persconferentie. Blijkbaar was hij niet erg onder de indruk van het niveau van de vragen, want hij zat er wat verveeld bij. Maar bij de volgende vraag veerde hij op: “wat is het eerste wat u gaat doen als minister?”. Hij antwoordde ad rem: “België veroveren”. Homerisch gelach viel hem ten deel. En ik werd weer bevestigd in mijn vooroordeel dat je met VVD’ers niet over politiek moet praten, maar dat je wel met ze kan lachen.
Het zal je maar gebeuren, ben je marktleider op het gebied van reisboeken, breekt er Corona uit en stopt iedereen acuut met reizen. Het zal je maar gebeuren, ben je toonaangevende boekwinkel, breekt er Corona uit en komt er niemand meer in je winkel.
15.000 keer per dag zegt Eftelings’ holle Bolle Gijs “papier hier”. En dat al meer dan 60 jaar lang. Voor de snelle rekenaars onder ons, dat is dus ongeveer 350 miljoen keer.
Blake Bailey heeft een biografie geschreven over Philip Roth. In eerste instantie deed de biografie vooral stof opwaaien omdat deze volgens recensenten van uitzonderlijke kwaliteit is.
De ergernis spuit eruit bij de boekverkopers, nu ketens als Jumbo en Lidl nog wel gewoon boeken verkopen en daar soms ook extra op inzetten. Voor de hand ligt waarom, de boekwinkels zijn noodgedwongen gesloten (het loket is natuurlijk niet meer dan een doekje voor het bloeden) en de supermarkten mogen gewoon open zijn.
Ook de boekenbranche ontkomt niet aan de nodige zorgen rond het coronavirus. Winkels verliezen omzetten, uitgevers en agenten stellen nieuwe titels uit. Hoe ga je daar nou het beste mee om vragen met name boekverkopers zich af.
Voor Florentino en Fermina woog aan het einde van hun leven de liefde zwaarder dan Cholera. García Márquez schreef er al over. En vorig jaar verscheen het boek Florence under Siege van John Henderson. Het verhaalt over Florence tijdens de pest-epidemie van 1631.
Bol.com verhoogt verkoopcommissie voor boeken aldus een kop in ‘Boekblad’ van 18 februari. Ik dacht meteen, zijn ze gek geworden? Beste manier om partners weg te jagen is hun marge verkleinen en dat in afwachting van de komst van Amazon? Maar al lezend zag ik dat Bol.com juist haar verkoopcommissies over de hele linie verlaagt, met uitzondering van die voor boeken.
Eddie van der Beek, alias Veldboeket, alias Boekenfestijn, alias Grand Theatre, betuigt zijn spijt over het faillissement van zijn laatste boekenvennootschap Veldboeket Lektuur. Veldboeket was jarenlang een alternatief voor CB. Eddie van der Beek nam de zaak over van zijn vader nu al weer meer dan tien jaar geleden.
Onder de titel 'Mee naar de Messe 2019' worden drie 'jonge ambitieuze boekenvakkers' op initiatief van GAU en Stichting Elspeet meegenomen op geen geheel verzorgde reis naar Frankfurt.
Wie is er niet geweest? In Seoul, de hoofdstad van Zuid-Korea, bedoel ik. Marleen Seegers in ieder geval wel. Nu moet ik eerlijk opbiechten dat ik Marleen Seegers niet kende voordat ik haar stuk in Boekblad las over haar bezoek aan Seoul. Maar dat kan wellicht komen omdat ze weliswaar een Nederlandse naam heeft, maar als agent (2Seas Agency) werkt in de Verenigde Staten.
Goudse Kaas wordt gemaakt in Friesland, Afrika is van China en Elspeet is een conferentie die in Amsterdam wordt gehouden. Ooit was de wereld overzichtelijker, ben ik onmiddellijk met u eens, maar ik moet zeggen, de laatste ontwikkeling is wel een lekkere. Helemaal naar Elspeet afreizen om daar met andere boekenwurmen over het vak te praten is wel een mijl op zeven hè, althans als je niet in Elspeet woont en geldt dat niet voor het overgrote deel der mensheid.
We weten allemaal dat we er niks aan kunnen doen. Het gaat allemaal maar een beetje moeizaam in het boekenvak omdat er steeds minder wordt gelezen. En tja, dat is wat de Engelsen noemen een “act of God”, overmacht.
Ene Tjeerd Langstraat schrijft eerst in Trouw en later in Boekblad dat uitgeverijen 'schrijvers die dat willen' in dienst zouden moeten nemen. Dan zouden ze een gewoon salaris kunnen verdienen en daarboven op nog royalties als hun boek daadwerkelijk wordt uitgegeven.
Je zult maar directeur van de KBb zijn, dan heb je even wat om je tanden in te zetten. Voorheen heette de club de NBb, de Nederlandse Boekverkopersbond, en een aantal jaren geleden is de NBb KBb geworden, de Koninklijke Boekverkopersbond.
Stephen King is weer eens overgestapt. Na veertig jaar Luitingh Sijthoff en twee jaar House of Books, is de succesauteur nu overgestapt naar Meulenhoff Boekerij, zo las ik in Boekblad. Dit is wat je noemt een gelaagd bericht.
Ga er maar aan staan. Eppo van Nispen tot Sevenaer vervangen als directeur van de CPNB. De Stichting Collectieve Propaganda van het Nederlandse Boek. En dat is precies de taak waar jij, Eveline Aendekerk, voor staat. En dus werd naar jouw speech ter gelegenheid van de combi KVB Boekwerk en CPNB door “het vak” reikhalzend uitgekeken.
Btw. Dat is het toverwoord voor de boekenbranche in deze eerste maand van 2019. Het tarief van 6% dat tot voor kort gold voor boeken werd per 1 januari verhoogd naar 9%. En ja dat was even schrikken.
Niet altijd en overal is het makkelijk om boeken te lezen. Notoir lastig is het om te lezen in een lawaaierige ruimte, vooral als je bijvoorbeeld Jozef en zijn broers probeert te lezen. Dan wil je het koppie er wel bij kunnen houden. Boeken lezen is een particuliere aangelegenheid, dus dan ben je al snel aangewezen op plekken waar je op jezelf kunt zijn of waar je je goed kunt afsluiten.
Opvallend bericht. In Holten gaan er binnenkort twee winkels boeken verkopen, een The Read Shop en een Primera. Waarom trokken nu juist dat bericht mijn aandacht? Omdat er blijkbaar partijen brood zien in het verkopen van boeken, waar anderen het loodje leggen.
_2.jpg)
Het boek De Porseleinkast, faxen aan Ger, geschreven door Nicolien Mizee en uitgegeven door Uitgeverij van Oorschot, hoeft niet uit de handel te worden genomen, aldus de kortgedingrechter in Amsterdam op 11 oktober jongstleden.
Geen Nobelprijs voor de literatuur dit jaar. De reden? Jean Claude Arnault is inmiddels veroordeeld voor verkrachting en mag twee jaar de cel in. Nu wil het geval dat Arnault gehuwd is met mevrouw Frostenson. En mevrouw Frostenson is permanent lid van het comité dat de Nobelprijs voor Literatuur toekent, dat comité kent overigens alleen maar permanente leden. Het wangedrag van Arnault heeft op zichzelf natuurlijk niets te maken met mevrouw Frostenson (althans dat mag ik hopen), maar er is meer aan de hand.
Je kunt zeggen over Mai Spijkers wat je wilt, en er wordt ook heel veel over hem gezegd, maar hij weet de publiciteit makkelijk te vinden.
Het vlammende betoog van Myrthe Spiteri gelezen? Spiteri, uitgeefster van Young Adult (wat een rotterm) liet van het boekenvak geen spaan heel tijdens alweer de vierde Uteregse Boekenvakborrel.
Soms halen de drie leidende vrouwen van CPNB het in hun hoofd om niet een vrouw te kiezen om het boekenweekgeschenk te schrijven. Beroering is dan onmiddellijk het gevolg. Die nog eens wordt opgepompt als er via social media partij wordt gekozen en de 'gewone' media de social media volgen. Een rel is zo geboren. Een troost is overigens dat die doorgaans ook snel weer over waait. Je er niets van aantrekken is dan ook het devies.
_2.jpg)
Suriname here we come is niet meer. Het is door uitgeverij Kluitman uit de handel gehaald.
Ik krijg een nieuwe boekenkast. Mijn huidige boekenkasten heb ik ooit zelf in elkaar gezet. Grenen plankjes van 19 centimeter diep en ruimtes van 29 centimeter hoog, meer heb je niet nodig om 95% van je boeken kwijt te kunnen.
Boekenliefhebbers in Amsterdam kennen allemaal Leon Verschoor. Leon is jaren lang een van de bepalende gezichten geweest bij wat ooit boekhandel Scheltema, Holkema Vermeulen was en nu al weer een tijdje boekhandel Scheltema heet. Leon heeft inmiddels al weer ruim een maand geleden boekhandel Het Martyrium overgenomen. Free at last, free at last, thank God almighty Leon is free at last.
Het nieuwe kabinet wil het lage btw-tarief, waaronder gedrukte media vallen, verhogen van 6 naar 9 procent. De maatregel is onderdeel van een 'algehele belastinghervorming'. Dat betekent niet dat verzet bij voorbaat kansloos is, betoogt mediarechtadvocaat Hans Bousie.
_2.JPG)
In Ho Chi Minh stad is men dit jaar gestart met een straat vol boekwinkels (144 meter lang). U heeft het bericht wellicht over het hoofd gezien, maar bij mij sloeg mijn fantasie op hol.
U heeft het vast wel gezien. Dat in Vlaanderen een gereglementeerde boekenprijs van kracht wordt per 1 juli. En dan kent Vlaanderen eindelijk weer een regeling die vergelijkbaar is met de Nederlandse. Zij het dat in Nederland een heuse wet in het leven is geroepen, de Wet op de vaste Boekenprijs.
Het zal niet voor de eerste keer zijn dat een bedrijf door de Europese Commissie wordt terug gefloten. En daarbij deinst de Commissie er zelfs niet voor terug grote jongens als Apple, Google en Facebook aan te pakken. Dat is voor de gemiddelde nationale mededingingsautoriteit doorgaans een brug te ver.
Jacques Hanegraaf, voormalig manager van Thomas Dekker, is boos op Thijs Zonneveld. Reden is een door Zonneveld bij uitgeverij Overamstel gepubliceerd boek waarin Dekker een boekje open doet over de wielrennerij. Wat gebeurt er nu eigenlijk in zo’n zaak?
Stelt u zich voor. U bent auteur en u heeft een modelovereenkomst gesloten met een Nederlandse uitgever. Het boek komt uit en is een groot succes. Tevreden incasseert u de stroom royalty’s en gaat een weekje uitblazen op Curaçao. Tot uw verbazing ziet u uw boek in de boekwinkel in Curaçao op grote stapels liggen.
Een licentieovereenkomst gaat over een werk, dat er vaak nog niet is. Hoe zit dat? Auteursrechtenadvocaat Hans Bousie blogt over de kunst van het contracteren. Vandaag deel 3.
Wie zijn de 'partijen' die het contract tekenen en wat houdt tekeningsbevoegdheid in? Auteursrechtenadvocaat Hans Bousie blogt over de kunst van het contracteren. Vandaag deel 2.
Een blog over de kunst van het contracteren. Complexe materie. Auteursrechtenadvocaat Hans Bousie legt uit hoe het zit. Vandaag: de exploitatie bevoegdheid.
Als ik opbiecht dat ik jurist ben, word ik nogal eens wat meewarig bekeken. Je ziet ze denken, wat een saai vak man, beetje zitten lezen in gortdroge teksten. Ik leg dan uit dat wij soms krom liggen van het lachen als we een uitspraak voorbij zien komen. En zo'n uitspraak is die tussen de SlijtersUnie en de gemeente Nieuwegein over de Drank- en Horecawet.
Beroering bij de boekwinkels die een balie hebben waar men post en pakketjes kan versturen. De Vereniging van Postale en Bancaire retailers (VVP) kondigt een rechtszaak aan tegen PostNL. En een beetje advocaat die voorheen boekverkoper was, leest een dergelijke aankondiging met extra aandacht.
Boek voor de grap eens een reis via het net. Het zal misschien aan mij liggen, maar ik word er horendol van.
Het heeft even mogen duren, maar als het aan de minister van OC&W ligt gaat het er dan nu toch van komen: boeken en e-boeken of apps kunnen binnenkort eindelijk samen worden verkocht.
Pay per page. Vanaf 1 juli (een week geleden aangekondigd) start Amazon met een nieuw betaalsysteem voor haar 'bibliotheek' lezers. Volgens Amazon: 'we make this shift in response to great feedback we received from authors who asked us to better align payout with the length of the books and how much customers read'. Yeah right.
Beperkt Amazon de concurrentie met andere verkopers van e-boeken? Dat is de centrale vraag in het onderzoek dat de Europese Commissie gisteren in een persbericht aankondigde. Let niet op alle voor de hand liggende opmerkingen in het persbericht en reactie van Amazon. Zo meldt de Commissie altijd in dit soort persberichten dat het starten van een dergelijk onderzoek “op geen enkele manier” vooruitloopt op de uitkomst er van. Geloof me dat is lariekoek.
Het was heel even rustig, maar daar gaat weer een auteur. Dit keer gaat Joost Zwagerman van de Arbeiderspers naar Hollands Diep, of liever gezegd naar Robbert Ammerlaan.
Uit een bericht op Boekblad van 20 februari blijkt dat de Haagse Rechtbank het vonnis in de zaak tussen de Vereniging Openbare Bibliotheken (VOB) en de Stichting Leenrecht (opnieuw) heeft uitgesteld.
Inmiddels is de Wet op de vaste boekenprijs de volgende ronde ingegaan. En kan het vak zich opmaken voor een grote stapel huiswerk. Het effect van de wet zal immers moeten worden aangetoond. Waar mogelijk al over twee jaar bij een tussentijdse evaluatie en zeker over vier jaar wanneer wederom de vraag aan de orde komt of de Wet moet blijven.
Is ze er al? Zo sprintte ooit mijn zus de woonkamer in toen ik voor het eerst een meisje mee naar huis nam. Nou, ze was er al en kleurde meteen tot achter haar oren. Zijn ze er al? De meest gehoorde kreet in het boekenvak al jaren, waarmee altijd wordt verwezen naar de komst van Amazon.
Al eerder berichtte ik op deze plaats over de Ros tapes. De rechter in Zutphen verbood de publicatie van het boek dat rijkelijk zou citeren uit de bezwarende geheime verklaringen die kroongetuige Ros in het zogenaamde Passage proces heeft afgelegd. Eerder moesten we het doen met het persbericht, inmiddels is het vonnis beschikbaar. Wat valt er op? Voor juristen is dit een interessante zaak omdat een typisch civiel issue (onrechtmatige perspublicatie) terecht komt midden in een strafzaak.
De Ros-tapes mogen nog niet verschijnen. De Ros-tapes, is de titel van het boek van Hendrik-Jan Korterink, verschenen bij Just Publishers. Nou ja verschenen, dat was de bedoeling. Het boek, met een nauwelijks subtiel te noemen verwijzing naar De Endstra tapes, gaat over kroongetuige in het z.g. Passageproces Fred Ros, die in ruil voor strafvermindering (hij was tot dertig jaar veroordeeld) onder andere een boekje open deed over collega Willem Holleeder.
De verhoudingen op de e-boekenmarkt zijn op zijn zachtst gezegd dynamisch te noemen. Als trouwe lezer van Boekblad heeft u vast gevolgd dat er flink wordt gevochten op met name de Amerikaanse boekenmarkt. Het huidige gevecht tussen Hachette en Amazon is het meest zichtbaar.
En ja hoor, daar zijn we weer. De eeuwige discussie over de vaste boekenprijs is weer in alle levendigheid los gebarsten. Over de inhoud van het debat hoeft u mij geen vragen te stellen, ik ben immers maar advocaat en dus zo de wind waait, waait mijn rokje.
Zaterdagmiddag werken bij Scheltema, zoals ik ooit deed. Zelden een lekkerder gevoel bij werk gehad als toen. Stel je voor dat je met meer dan 100 mensen in grotendeels dezelfde leeftijdscategorie en met grotendeels gelijksoortige interesses mag samenwerken.
Vandaag heeft het Hof van Justitie in de zaak ACI-Stichting Thuiskopie bepaald dat kopiëren uit illegale bron illegaal is. Dat klinkt zo helder als glas en toch is het dat lange tijd niet geweest. Nederland kende als een van de weinige landen in de Europese Unie het uitgangspunt dat een kopie voor eigen gebruik altijd is toegestaan, zelfs als wordt gekopieerd uit illegale bron.
Ik hoor nogal eens dat de boekenbranche in Nederland een uitgebalanceerd ecosysteem zou zijn. Een systeem dat je in stand moet houden en dat je niet mag doorkruisen door bijvoorbeeld het doen van woeste overnames, zo zag ik Fabian Paagman beweren.
Illegaal downloaden bestaat niet. Dat is alvast misverstand nummer 1. Je mag downloaden zoveel je wilt in Nederland, maakt ook niet uit of je downloadt uit illegale bron.
Wat een mooie tweedeling liep er weer de afgelopen weken door de wereld. Zagen wij aan de ene kant de jongens van het snelle geld die werkelijk geen stuiver interesse hebben in het boek, dan stuitten wij aan de overkant al snel (als Bassie op Adriaan) op de absolute liefhebber, die met passie voor het vak een vlammend betoog weet te houden om nu juist dit speciale boek bij zijn klant aan te prijzen.
Wat is de overeenkomst tussen Polare en Wibi Soerjadi? Zij hebben beiden een verhaal waarin alleen zij zelf geloven.
Waarom zou ik vandaag de dag een boek lezen? Ik lees de hele dag al alle mogelijke informatie vanaf mijn beeldscherm. Voorop natuurlijk omdat ik de godganse dag mailtjes aan het schrijven en beantwoorden ben.
Volgens Jan van de Wouw, een van de bazen bij Polare moet het roer zes maal om in het boekenvak. Hij roept de branche op tot vernieuwing en doet alvast een voorzet in Boekblad, hij roept met name uitgevers op om de winkel (lees Polare) meer tegemoet te komen. Dat kan door het leveren in consignatie, door het geven van grotere korting en / of door het hanteren van een langere factuurtermijn. Willem Donker is er eens goed voor gaan zitten en dient Van de Wouw van repliek en op met name het stuk van Donker wordt door de halve branche gereageerd.
Er vloeit bloed door de straten van het boekenvak. In Frankfurt merkte ook de niet-oplettende voorbijganger op dat de neerwaartse beweging nog sterker is dan in voorgaande jaren.
Daan verkoopt boeken in Haarlem en ik woon daar vlak bij en koop graag boeken. Ik belde een paar weken geleden met H. de Vries Boeken en kreeg Daan aan de lijn. Ik wist echter niet zeker of het Daan was, immers wat ken ik hem nou? We zien elkaar wel eens voorbij zeilen op boekenfeestjes, natuurlijk ziet hij mij ook wel eens in zijn winkel, maar ja, De Vries is een winkel met heel veel bezoekers, dus dan mis je er makkelijk een.
Gealarmeerd door het deemoedig bericht van Lucie Vermij, de hoofdredactrice van Boekblad, en daarmee mijn baas, werd ik geattendeerd op jouw observaties over de branchevreemde kopers van Droomboek. Je zult het niet geloven, maar ik heb het hele gedoe gemist en werd er pas door de deemoed van Lucie op geattendeerd.
Apple & Amazon houden de gemoederen, zelfs in ons anders zo rustige landje, wel bezig. Al jaren wordt er gewaarschuwd voor de komst van Amazon naar Nederland, alsof dat gelijk zou staan aan Armageddon (leuke naam overigens voor wie nog een webshop wil starten).
In een wervende reclamecampagne laat CNV-Dienstenbond weten dat je bij hen moet zijn om 'dit soort zaken op te pakken voor onze leden'. En wat bedoelt CNV dan met 'dit soort zaken'?
Een vrolijker associatie kun je niet bedenken. Een ieder met wie ik het heb over de naam Polare, de nieuwe naam van Selexyz & De Slegte, begint spontaan 'Volare' te zingen. En daar word je vrolijk van. Ik noem het bedrijf dan ook gewoon Volare, tot aan de volgende naamswijziging.
Het dondert niet waar je je geld aan verdient, als je maar geld verdient. Aldus het motto van het nieuwe distributiecentrum CB.
Er gaan dagen voorbij dat ik me niet schaam voor mijn beroepsgroep, dat zijn mooie dagen. Vergelijkbaar met een dagje op het strand, vliegtuigje in de lucht, flesje wijn in de maag, en dan wegsoezelen.
Neem risico, denk groter, aldus de visionaire Neelie Kroes, laatst in een toespraak tijdens de Salon du Livre in Parijs. Zij kapittelde de uitgeefbranche in Europa, die achter zou blijven met haar initiatieven en daardoor de ruimte zou laten aan de lichtende voorbeelden, Amazon, Apple en Google.
Onder deze veelbelovende titel hield Lisa Kuitert, hoogleraar Boekwetenschap en boekenbobo, een lezing tijdens het E-Reading & Tablet Event van afgelopen dinsdag. Vergezichten gepresenteerd door een hoogleraar Boekwetenschap in deze voor de boekenbranche barre tijden, als dat geen baken van licht zou moeten zijn, wat dan wel? Met hooggespannen verwachtingen schoof ik dan ook aan bij deze sessie. En de gepresenteerde vergezichten, die voor immer bewaard moeten blijven voor het nageslacht, deel ik hier dan ook met u.
De gedachte achter het auteursrecht is voor de gemiddelde leek onbekend. Uit het stopzetten van de site literairedebuten.nl en de daarbij gewisselde argumentatie over en weer wordt dat wel duidelijk. Ook op Twitter bleek al snel dat men het auteursrecht eendimensionaal opvat, namelijk ter bescherming van de maker.
Amazon introduceert een all you can eat model voor kids op hun Kindle, de Kindle FreeTime Unlimited. Beschikbaar komen boeken, educatieve apps, games, films en tv-shows en dat voor 5 dollar per kind per maand of 10 dollar per maand voor het hele gezin. Amazon stelt dat Kindle FreeTime Unlimited, dat de komende weken als software-update wordt verspreid, kinderen een veilige omgeving biedt, zonder advertenties, zonder sociale media en zonder de mogelijkheid tot in-app aankopen – zodat kinderen hun ouders niet met onverwachte kosten kunnen opzadelen. Met de Unlimited-variant van Kindle FreeTime krijgen gebruikers toegang tot duizenden titels, gesorteerd naar leeftijd en geslacht. De bedoeling is dat ouders met een gerust hart de Kindle aan hun kinderen kunnen geven, aldus Amazon.
De meest gelezen artikelen op Boekblad de afgelopen weken waren artikelen over diverse reorganisaties. Reorganisaties bij niet de minsten in het boekenvak. Zo lazen we over Paagman, Podium en over Mo’media. Stuk voor stuk bedrijven die voorop lopen in de strijd om het boek. Blijkbaar hebben collega’s erg veel aandacht voor die reorganisaties en als ik goed om me heen hoor, dan is die aandacht ingegeven door het gevoel van naderend onheil. Als er zelfs bij vooruitstrevende partijen als deze al wordt gereorganiseerd dan gaat het slecht met het vak.
Wat heb ik eigenlijk aan een uitgever? Een verzuchting die menig auteur dezer dagen slaakt. Hoe makkelijk is het niet zelf je boek online te zetten via Amazon en dan maar wachten tot de royalty’s je als gebraden duiven in de mond vliegen. Amazon is in die opvatting het equivalent van het hiernamaals voor de gemiddelde martelaar, alleen tekent die niet voor gebraden duiven (zijn duiven eigenlijk halal?) maar voor een kudde maagden.
Waar zouden we toch zijn zonder Forrester Research. Zowel in de muziekbranche als in de boekenbranche hamer ik altijd op nut en noodzaak van fundamenteel onderzoek. Zo heerste in de muziekbranche jarenlang het idee (en bij sommigen leeft dat idee nog steeds) dat teruglopende omzetten in de platenhandel het rechtstreekse gevolg was van downloaden. Forrester heeft aan dit fabeltje al eens een einde gemaakt door dat eenvoudigweg te onderzoeken.
Terug met die voorschotten! Dat is de inzet van een procedure die Penguin is gestart tegen een aantal van haar auteurs die weliswaar ooit een voorschot hebben ontvangen, maar het beloofde boek nooit hebben geleverd. Het gaat op dit moment om tonnen, maar bij succes zou Penguin het kunstje kunnen herhalen en wellicht miljoenen aan betaalde voorschotten kunnen terughalen.
Een nieuw initiatief van kinderboekenuitgeverij Lemniscaat doet heel wat stof opwaaien. Lemniscaat, aldus haar directeur Boele van Hensbroek, stelt voor haar voorraad bij de boekhandel te financieren. Iedere boekhandel die mee doet krijgt de boeken van Lemniscaat gratis op voorraad en hoeft pas te betalen bij verkoop van een exemplaar. Op die manier hoeft de boekhandelaar geen geld vrij te maken om in te kopen. Dit plan stuit op scepsis en op applaus. Ik bevind mij allereerst onder het enthousiaste publiek, maar zie ook wel wat beren op de weg.
Voor iemand die het boekenvak niet kent is de kop: “Bol verkoopt Jimmink”, onbegrijpelijk. Maar ook voor doorgewinterde boekenvakkers is er blijkbaar iets raars met deze mededeling.
Volgens “merkadviseur” Hendrik Beerda wordt het hoog tijd dat uitgeverijen hun merk gaan versterken. Hij is er verbaasd over dat uitgeverijen zo weinig aandacht besteden aan het positioneren van hun merk en vindt dat met name riskant omdat schrijvers tegenwoordig nogal makkelijk overstappen. Ahum. Bij het lezen van dit soort waarheden gaat het bij mij altijd een beetje kriebelen. Who the hack is Hendrik Beerda?
De kop van een bericht op Boekblad.nl luidt anders dan de kop boven deze column, namelijk: “VS: omzet in boeken daalde over 2011 met 2,5%”. Pas als men het Boekblad-bericht leest wordt duidelijk dat de omzet weliswaar is gedaald, maar dat de afzet van boeken met 3,4% is gestegen. De omzetdaling wordt verklaard doordat de boeken gemiddeld een lagere prijs hebben, de afzetstijging betekent dat er meer boeken zijn verkocht.
Alhoewel het Commissariaat voor de Media uitsluitend over papieren boeken gaat, moet ze zich af en toe uitlaten over digitale uitgaven. En als ze dat doet, dan zie je hoe veel moeite ze daar mee heeft.
Alom aanbevolen 50 tinten grijs van E.L. James. En ach, ik ben het dan ook maar eens gaan lezen. En met hoge verwachtingen, het boek wordt immers aangeprezen als ‘erotische roman’. Wel, ik ben inmiddels op pagina 100 aangeland en ik heb nog geen erectie gehad. Ik krijg bij het lezen van de telefoongids warmere gevoelens. Maar het gebrek aan erotisch niveau is het niet het enige dat mijn ergernis opwekt.
En dan is er eindelijk een wetsvoorstel auteurscontractenrecht. Al tijden aangekondigd, maar nu dan naar de Tweede Kamer. Even voor de goede orde, dan zitten we dus nog maar in de conceptfase. De Tweede Kamer (en de Eerste) kunnen altijd nog voor aanpassingen van het voorstel zorgen. In de praktijk van het boekenvak, zal er niet zo veel veranderen, we hebben hier voornamelijk te maken met symboolwetgeving.
WhyILoveThisBook.com is een site die je bezocht moet hebben. Afgelopen vrijdag presenteerde Marc Barteling, oprichter van de site, zijn geesteskind. Niet dat hij er pas mee begonnen is hoor, maar ik zag hem er voor het eerst zelf over vertellen. En dat deed hij heel goed.
En weer is er en boekwinkel failliet. Dit keer Boekeneiland in Purmerend, eigendom van Jaap van Straalen, die overigens daarnaast nog vijf boekwinkels heeft, die gewoon doordraaien.
Wellicht overheen gelezen, de nieuwe businessmodellen duikelen over elkaar heen, maar mijn oog viel op de aanstaande start van online boekwinkel Livrijn.
Ik stel voor dat we de Nevenrechten met onmiddellijke ingang afschaffen.Wat zijn eigenlijk nevenrechten? Met deze term, worden in het boekenvak doorgaans de rechten aangeduid die anders zijn dan het recht om een boek als papieren boek uit te geven. Denk daarbij aan het uitgeven als E-book, het toestaan dat een boek verfilmd wordt etc. etc. Deze tweedeling in rechtentoedeling heeft ook zijn weg gevonden in het zogenaamde Modelcontract voor de uitgave van oorspronkelijk Nederlandstalig literair werk.
Zo hoorde ik afgelopen week het samengaan van Selexyz en De Slegte omschreven. En ik vind de omschrijving treffend. Met name Selexyz verkeerde openlijk in slecht weer en leek maar geen antwoord te hebben op de teruglopende omzetten. De Slegte beschouw ik al jaren als een onaantrekkelijke boekenstortplaats. Het drama van De Slegte is dat ze eerst te snel was met Internet, er mee stopte toen het eigenlijk net begon te draaien en opnieuw is gestart toen de achterstand met Bol inmiddels al niet meer in te halen leek.
Het was weer bal en ook uw columnist was er. Nu is dat op zichzelf al iets om woest om te worden, niet waar? Alle hardwerkende boekverkopers en uitgevers willen ook bij het bal aanwezig zijn en toch is maar een beperkt aantal kaartjes beschikbaar, dus er moeten keuzes worden gemaakt. Schandalig of niet, ik loop al een aantal jaren rond op het bal (en in het boekenvak) en begin langzamerhand een beetje in de gaten te krijgen hoe het werkt. Voor hen die nog nooit op het bal geweest zijn, deze handleiding.
Al maanden worden we bestookt met berichten over Amazon, Kobo, Google en Barnes & Noble. En allemaal zijn het boodschappen in de categorie, o jee, ze komen er aan. Als je maar vaak genoeg de boodschap herhaalt dat 'ze' er aan komen, gaan mensen dat vanzelf als een probleem beschouwen.
Dat Ahold Bol overneemt betekent dat de wereld tot rust aan het komen is. Bol kennen we allemaal, maar niemand kent het. Weet iemand waar het zit? Hoeveel mensen er werken? Hoe de sfeer is in het bedrijf? Of er op vrijdag kroketten zijn in de kantine? We weten het niet, want Bol is niet van deze wereld. Bol is van een andere, schijnbaar hogere wereld. De wereld van het Internet. De digitale wereld, die ongrijpbare wereld. Die wereld die we vroeger in onze onwetendheid de hemel noemden.
Dat er in het Verenigd Koninkrijk het afgelopen jaar 57 nieuwe boekwinkels zijn geopend, zou reden moeten zijn voor een feestje vindt u niet? In deze tijd waar het roepen van ach en wee over boekenvak schering ende inslag is geworden, koos de Engelse Booksellersassociation er dan ook voor om de nadruk te leggen op het feit dat er in dezelfde periode 72 nieuwe winkels sloten.
Terwijl de lezers van Vorsten Royaal en Koningshuis, druk speculeren over de toestand van Friso, houden de lezers van Boekblad zich onledig met het speculeren over de toestand van de wel of niet omvallende boekenketen Selexyz. Er is onmiskenbare gelijkenis tussen beide gevallen. Noch over Friso, noch over Selexyz weet de lezer de echte details. Kenden we die wel, dan zou er immers van speculeren geen sprake zijn. De grap van speculeren is nu juist dat je de details niet kent, anders heet het handel met voorkennis.
De betere vakantieplanners onder ons, ik hoor daar overigens niet bij, zijn op dit moment al bezig met het plannen van de zomervakanties, of hebben die plannen al lang gemaakt. Op weg naar het Zuiden? Dan bent u 99 van de 100 keer van plan om de péage te volgen.
Een keer per jaar nam mijn opa mijn oma mee naar “het buitenland”. En met het buitenland bedoelden mijn opa en oma, een Rijnreis. Zij klommen elk jaar opnieuw aan boord van een Rijnaak, die, de naam suggereert het al, omhoog de Rijn opstoomde. Of de reis geslaagd was, werd uitsluitend afgemeten aan de kwaliteit van het eten onderweg.
Kodak is failliet. Het in 1880 opgerichte bedrijf dat fotografie in de wereld groot heeft gemaakt is niet meer. Voor de fotografie was Kodak wat Apple is voor de muziekindustrie. De grote gangmaker. En toch is Kodak ter ziele.
Hoe lang horen we al niet om ons heen dat het slecht gaat met het boekenvak, immers er is krimp. Oei, krimp. Krimp is slecht. Krimp klinkt alsof je je kleding te heet hebt gewassen en dan pas je die niet meer. Als ik de was doe en ik gooi per ongeluk een heel mooi shirtje in de droger en het krimpt dan krijg ik op mijn flikker van hetzij vrouw hetzij dochter. Krimpende kleding is slecht nieuws.
De juristen in de uitgeefbranche draaien overuren op dit moment. Alle verloven zijn ingetrokken. Vanaf 1 december as is immers de Wet van Dam van toepassing. Voor degenen die daar nog nooit van gehoord hebben, een korte uitleg.
Tablets en ereaders worden nu op de markt gebracht door retailers. De Kindle van Amazon, de iPad van Apple, de Vox van Kobo en de Nook van Barnes & Nobles om er maar eens een paar te noemen. Het lijkt belangrijk voor grote retailers om een eigen device op de markt te brengen, daarmee kun je de klant immers opsluiten. Het meest treffende voorbeeld daarvan is natuurlijk de iPad. Flash is er niet op mogelijk, geen usb-ingang (althans niet op de iPad 1) en klanten worden bij voorkeur naar de eigen winkel geleid. Tot zo ver de retailers (wie roept er nu toch steeds dat het slecht gaat in de retail?)
Nijntje is al drie dagen wakker. Ze zit lekker op de pep. ‘Pep is slecht’ zegt mammie, ‘niet met me fokken roept Nijntje, ‘Ik sta super strak’. Nijntje weet wat goed spul is, mammie is een mellow-teef.
Is verzet effectiever van binnenuit of van buitenaf? Die discussie is van alle tijden en vindt nu weer plaats rond het bezoek van onze schrijvers aan China. Een aantal jaren geleden was China Schwerpunktland in Frankfurt en de Duitse autoriteiten zorgden er op verzoek van de Chinese overheid voor dat Tibetaanse demonstranten niet op het Buchmesse-terrein werden toegelaten. Dit om te voorkomen dat men de Chinezen voor het hoofd zou stoten.
Wat betekent POD ook al weer? Printing on demand. Normaal schat je als uitgever je oplage (conservatief) in en hoop je de volledige oplage te kunnen verkopen. Bij POD is de oplage vraaggestuurd. U bestelt, ik druk. Het Commissariaat deed in juli van dit jaar uitspraak over de vraag of door middel van POD gemaakte boeken onder de Wet op de vaste boekenprijs vallen (Wvbp). Volgens mij een simpele vraag.
Onderzoeken…., wat kan ik daar toch blij van worden. Vooral omdat je met onderzoeken alles kunt bewijzen en ontkrachten. Tot nu toe leken onderzoeken uit te wijzen dat er een vervanging plaats had van papieren boeken door ebooks en dat ebooks in prijs kelderen en dat er dus minder wordt omgezet en dat we gewoon in zijn algemeenheid naar de verdommenis gaan. Zoals dat hoort als de zomer tegen zit. Het is slecht weer, dus zal het met de boekenbranche ook wel slecht gaan.
Veldslagen naspelen! Er zijn mensen die daar hun hele zondagmiddag mee doorbrengen. Zorgvuldig worden de soldaatjes van Napoleon tegen over de kozakken en de soldaten van Koetoezov in hun slachtpartij van Berezina tegenover elkaar gezet. De honger, koude en doodsangst bijna tastbaar. Sommigen gaan nog verder, zij hijsen zich in oude uniformen, verzamelen zich in de bossen van Waterloo en gaan daar life met elkaar de confrontatie aan. Mij teveel gedoe, ik let liever op de historische veldslagen die op dit moment plaats vinden en waarvan niemand de afloop kent. Ik noem er drie.
Rowling is rijk, rijker dan ze normaal gesproken zou moeten zijn. Ik heb me er altijd over verbaasd hoeveel invloed Rowling bleef houden op haar Harry Potter karakter. Ze ontving niet alleen royalty’s over de boekverkoop, maar deelde ook mee in merchandising , hield een stevige vinger in de pap bij de verkoop van de filmrechten en last but not least heeft haar digitale rechten altijd gehouden. Op die manier heeft ze ook financieel het meeste kunnen halen uit haar succes. Een prestatie die niet zoveel mensen haar nadoen.
Balans naar de Bezige Bij, TerraLannoo naar UnieboekHetSpectrum, Arbeiderspers naar A.W. Bruna. Selexyz op het randje? De redactionele pagina’s in Boekblad zijn niet aan te slepen om de positieve en negatieve gevolgen van schaalvergroting te duiden. De vraag is natuurlijk of er geschaalvergroot wordt omdat het gezelliger is met z’n allen ten onder te gaan dan in je eentje (de psychologie van de lemming), of dat er echt een rationele verklaring voor te geven is.
Wel eens op Texel geweest? Ik nog nooit tot aan afgelopen weekend. U weet het allemaal, het weer was drie keer niks en dus moet je je onledig houden met iets anders. Nu kun je op Texel heel goed eten (en drinken), dus dat kwam wel goed, maar de hele dag consumeren breng zelfs ik niet op, dus op enig moment liepen wij toch door een dorpje op Texel en ja hoor, daar doemde in het straatbeeld de obligate boekhandel op. Obligaat omdat mijn geliefde van mij weet dat ik dan altijd even naar binnen moet.
Stelt u zich eens voor dat Internet niet langer een vrijplaats zou zijn, maar gewoon een transportmiddel, zoals een vliegtuig dat is, of een transportbaan zoals een snelweg. Dat Internet gewoon distributie op een andere manier wordt, niet meer en niet minder. Hoe zou de wereld er dan uit zien?
Wat een discussie is er los gebarsten over de toekomst van het vak. Wiebe de Jager, Bas Vermond, Klaas de Boer, JC Boele van Hensbroek etc. etc. Zelf deed ik ook een duit in het zakje. De kritiek van degenen die aangesproken worden op een gebrek aan reactie vermogen is eensluidend, zeg ons dan hoe het wel moet. En die kritiek is terecht. Je kunt niet volstaan met de mededeling dat men het ebook moet omarmen, hoe dan? Je kunt evenmin volstaan met de mededeling dat content (bijvoorbeeld die van Boekblad) gratis moet worden aangeboden, hoe verdien je dan wel geld? Daarom vandaag een nieuw geluid. Concrete adviezen gevraagd en geboden. Wie er meer heeft doe er maar bij.
Er is grote onrust in het boekenvak. Boekhandels vallen om, er wordt digitaal gekopieerd, boekhandels zijn leeg, omzetten lopen terug. En dus worden er oplossingen aangedragen. Die oplossingen zijn er in allerlei soorten, variërend van het lobbyen voor een vaste prijs voor het ebook, het discussiëren over soorten van beveiliging op ebooks en het aanpakken van downloaders. Iedereen die zich in deze discussie beweegt heeft grote kans de wedstrijd te verliezen, ik leg graag uit wat ik bedoel.
Een inspirerend artikel van JC afgelopen week op Boekblad over de toekomst van het `echte´ boek. Bedoel ik met JC Jezus Christus of wellicht Johan Cruijff? De kenner weet dat ik het over die andere goeroe heb, een van de goeroes van het boekenvak, Jean Christophe Boele van Hensbroek, baas van Lemniscaat.
Teeven schrijft in een speerpuntenbrief auteursrecht, dat hij downloaden gaat verbieden en het NUV, maar ook de Consumentenbond vinden dat hij daar niet ver genoeg in gaat. Laten we eens beginnen met de speerpuntenbrief. Ik vind dat die naam wel past bij Teeven. Want wees eens eerlijk, ziet u Teeven als de intellectuele visionair, die met een frisse kijk op de zaak strategische keuzes gaat maken?
Is het niet handiger om even te wachten met het trekken van conclusies over nut en noodzaak van de Boekenweek? Er was al her en der wat gemopper te horen, de sleet zou op de Boekenweek zitten, het Boekenweekgeschenk was niet goed genoeg (helemaal eens, Kader Abdollah heeft wat mij betreft geen goed boek geschreven, meer een “kijk mij nou, ik ben een schrijver”-boek), etc. Vooralsnog tasten we in het duister, immers voor de cijfers zijn we afhankelijk van GFK en die heeft de cijfers nog niet compleet, dus daar zullen we even op moeten wachten.
Een tevreden zucht ging door het boekenvak. We mogen binnenkort weer boeken met korting kopen, er is speciaal voor ons boekenvakkers een uitzondering geschapen in de Wet op de vaste Boekenprijs.
Dit weekend besloot ik me eens te verdiepen in het concept `Tenpages`. U heeft er vast wel van gehoord en anders moet u het maar even opzoeken. Op Tenpages kan iedereen (ja u leest het goed, iedereen) een manuscript van 10 pagina’s uploaden in de hoop op lezerspubliek).
Een ingezonden brief in Boekblad van Joke van Dijk van Kantoorboekhandel Sprey. Mevrouw van Dijk klaagt in deze brief over de in haar ogen overdreven dure presentatie van de maand van het Spannende Boek. In deze tijd van bezuinigingen en kosten besparingen moeten de contributie van CPNB en KBb liefst omlaag en dit soort dure fratsen jagen de kosten alleen maar op. Tja, heeft mevrouw van Dijk hier een punt? Ik denk het niet. Waar het op dit moment om gaat is dat elke ondernemer in het boekenvak haar knopen telt. Vraag je af wat je toegevoegde waarde is. Zodra je dat weet kun je zelf bepalen wat je nog aan promotie of marketing nodig hebt.
Eindelijk is het dan zo ver. Meer dan een jaar is er over heen gegaan om de evaluatie over de Wet op de vaste boekenprijs te vertalen in een nieuw wetsvoorstel. U zult zien, als het wijzigingsvoorstel ongewijzigd wordt aangenomen in de Tweede Kamer (en door de PVV in de Eerste Kamer) dan wordt het lachen bij het Commissariaat en zal de Wet binnen no time een wassen neus blijken te zijn.
Heeft u recentelijk nog gejuich gehoord in boekenland? Ik niet, en dat is onterecht. Eindelijk is hier immers het antwoord voor de kleine boekhandel die mee wil marcheren in de wereld van het ebook. Google ebooks werkt (volgens eigen zeggen succesvol) samen met boekhandels. Althans dat doen ze in de Verenigde Staten en het is de bedoeling dat ze dat ook in Nederland gaan doen zo meldde Philippe Colombet afgelopen week bij Vers voor de Pers.
Refurbishment & Overhaul stond er jarenlang op een loods van Prorail vlak bij station Haarlem. Waarom het er op stond heeft me altijd verbaasd. De tekst was in koeienletters gericht op slechts de treinreizigers. Mij verbaasde dat Prorail zich sowieso op de treinreiziger richt en waarom zoiets dan in het Engels moet? Er staat zoveel als"oplappen en reviseren", zet dat er dan op als je wilt communiceren.
Een pakkend initiatief van boekhandel H. de Vries, eten met boeken. Zal niet helemaal toevallig zijn dat er bij De Vries gedacht wordt over de combinatie tussen boeken en eten, toevallig drijft de man van de baas een succesvol restaurant op het strand van Zandvoort. Wat er zo mooi aan is, is dat het laat zien dat je als winkel kunt scoren met datgene wat de winkel uniek maakt, namelijk je locale functie.
Zoals we weten was vroeger alles beter. Als je een land wilde veroveren, dan trok je gewoon met een leger over de grens, vermoordde de mannen en verkrachtte de vrouwen, dat waren nog eens tijden.
Heftige discussie op Boekblad over de prijsstelling van het ebook. Marc van Gisbergen verwijt degenen die reageren terecht dat men niet zo maar wat moet roepen. Jammer is alleen dat hij vervolgens zelf maar wat gaat roepen.
Digitaal lezen is hot! Digitaal lezen is uit. Kranten moeten digitaal! Mensen kopen straks geen boeken meer. De voorspellingen en conclusies buitelen over elkaar heen. Maar niemand die het weet.
Wie verlegen zit om een discussie moet zich toch echt even aanmelden bij Twitter. Daar ontspon zich een paar dagen geleden een discussie over de vraag of middlemen nog wel nodig zijn? Is het niet veeleer zo dat met gebruikmaking van Internet en vooral social media de artiest/schrijver rechtstreeks met zijn luisteraar/lezer kan communiceren? Ja en nee.
Er huist een stelletje sukkels in boekenland, althans als je de geluiden op Twitter en andere Internetfora beluistert.
Er is veel gezegd over de toespraak van Neelie Kroes op 5 november jl., binnen de Commissie verantwoordelijk voor de Digitale Agenda. Kenmerkend voor de haast waarmee these days alles moet worden geduid, wist iedereen binnen 1 minuut waar Kroes het over had. Men wist zeker dat ze BUMA en Brein de nek om wilde draaien, maar BUMA en Brein wisten zeker dat Kroes het helemaal niet over hen had gehad. Wie had er gelijk?
Na het p-boek en het e-boek is er weer een nieuwe ster aan het firmament verschenen, het b-boek oftewel het bomboek. Niet langer een leesboek maar een vreesboek. Met name Griekenschijnen er genoegen in te scheppen hun bommen te verzenden verpakt in een boek. Zo werden erde afgelopen dagen bommen verzonden verstopt in boeken aan de ambassades van onder andereNederland, Duitsland en Chili (waarom Chili vraag ik me af. Duitsers en Nederlanders zijn natuurlijkgemeen want westers, maar Chili is toch het land van de goed nieuws show, met vrijgelatenmijnwerkers?).
Een van de grootste teleurstellingen die ik ondervond toen ik een iPad kocht was dat ik niet op een voor mij doorgrondelijke manier Nederlandstalige e-books kon downloaden. Niet via iBookstore, niet via Amazon, niet via Bol.
In Het Parool van 15 september een groot artikel over het nieuwe avontuur van Bertram en de Leeuw. Lef kan ze niet ontzegd worden, gewoon opnieuw beginnen met minimale middelen. Weliswaar was er een ontslag voor nodig om de stoute schoenen aan te trekken, immers Sauer heeft ze er uit gemieterd, maar dat doet er niet toe, ze zijn van start.
Of het nou zo´n handig apparaat is die iPad vragen mensen mij. Helemaal early adopter ben ik niet, anders had ik het ding wel uit de Verenigde Staten laten komen, maar ik heb nu een iPad. Het Apple-tablet.
4 juli 2010 - En weer viel Daniel Ropers (baas Bol) in de prijzen, dit keer werd hij de op een na beste e-commerce professional van Nederland (Pieter Zwart van Coolblue werd eerste). Ter gelegenheid van die prijs deed Daniel, die nooit om een stoutmoedige uitspraak verlegen zit, weer van zich spreken. Allereerst meldde hij dat de invloed van de webwinkel nog groter zal worden in het retaillandschap. Ik geloof dat vast. Immers Bol en andere webwinkels voorzien in een behoefte, zoveel is duidelijk. Bol heeft de sluimerende boekenkoper gemobiliseerd, zoals Geert Wilders de sluimerende racist.
15 juni 2010 - Als we voortaan het auteursrecht nu eens zodanig regelen dat auteurs nooit meer hun auteursrecht kunnen overdragen, zelfs al zouden ze het willen? Dat voortaan alleen nog licenties mogelijk zijn voor maximaal vijf jaar en dat dan altijd de auteur het contract kan beëindigen? Dat voortaan auteurs ook hun contract kunnen beëindigen als de beloning voor hun licentie te laag is? Dat ze ook hun overeenkomst achteraf kunnen openbreken als er iets anders onredelijks in staat? Dat er voortaan een commissie komt die uitmaakt wat een redelijke vergoeding is? Dat zou een revolutie zijn, nietwaar?
28 november 2009 - Stel je bent eigenaar van een winkelketen waar onder andere boeken maar ook elektronica verkocht worden. Je bent de grootste van Frankrijk met dit assortiment. Je maakt een omzet van 4,6 miljard euro per jaar en hebt daarop laatstelijk een winst behaald van 186 miljoen. Verplaatst u zich eens in de positie van eigenaar. Wat zou u doen? Zou u de tent verkopen? Zou u uitbreiden? Zou u iets anders gaan doen?
6 december 2009 - De BoekenConcurrent mag geen boeken met korting meer leveren binnen Nederland. Zo luidt (ongeveer) het nog niet gepubliceerde vonnis van de Amsterdamse rechter van 3 december. Nu is het meest opvallende aan de uitspraak niet dat dit niet mag, maar dat de uitspraak van de gewone kort geding rechter kwam. Hoezo? Het Commissariaat voor de Media is toch de aangewezen instantie om overtredingen op de wet te vervolgen? Dat zou je zeggen ja, maar het Commissariaat bleef doodstil.
13 december 2009 - Ik heb afgelopen week mijn 3,5 miljard vrienden op Facebook moeten teleurstellen. Ik sta er niet meer op. Niemand die meer een update krijgt als ik weer naar de kapper ga, niemand die mag weten dat ik naar een concert ben geweest, dat ik aan het solliciteren ben, dat ik een nieuwe profielfoto heb geupload, dat ik dit jaar voor de 27e keer ga duiken bij de Malediven en meer van dat soort interessante informatie. Ik ben klaar met alles publiek maken wat privé zou moeten blijven.
21 november 2009 - Komt een vrouw bij de dokter, tja. Afgelopen week was ik bij de première van de verfilming van deze bestseller van Kluun. En ik kan u verzekeren dat deze film een ongekend succes gaat zijn in Nederland. De film grijpt je naar de keel, net zoals het boek dat ook doet. En tegelijkertijd heb ik me dood geërgerd. Ik zal u uitleggen waarom.
20 december 2009 - Het is zover, Henk Kraima gaat weg. Het vertrek van Kraima zal een schok te weeg brengen in boekenland. Immers Henk Kraima heeft een spilfunctie in het boekenvak, al is het maar omdat hij de kaartjes voor het boekenbal mag uitdelen. Wie heeft er niet getracht Henk om te kopen om die felbegeerde kaartjes in de wacht te slepen? En ere wie ere toekomt, de positie die CPNB in het Nederlandse landschap inneemt is ook grotendeels te danken aan Henk Kraima. En zo iemand moet een opvolger krijgen, maar waar halen we die zo snel vandaan?
18 januari 2010 - Opzij organiseert een vrouwenboekenbal, daar zitten we met z’n allen natuurlijk enorm op te wachten. Eens even op de site gekeken naar de redenen achter dit initiatief. Maar niets te vinden hoor. Wellicht lees is er overheen, maar is er soms sprake van een structurele ondergewaardeerdheid van vrouwelijke schrijvers? Winnen ze te weinig prijzen? Mogen er te weinig vrouwen op het gewone Boekenbal komen? Is er misschien sprake van een andersoortig complot?
6 februari 2010 - Denkt u dat u het in de gaten zou hebben als uw huis in de fik vliegt? Doorgaans wel zou ik menen, behalve als u ligt te slapen. Zou u het doorhebben als uw winkel in de fik staat? Tja, zult u zeggen, overdag wel, maar ’s nachts niet. Toch staat op dit moment zowel uw huis als uw winkel in de fik en het is niet eens nacht.
29 maart 2010 - U heeft het misschien niet meegekregen, maar er waait een gure juridische wind door het boekenlandschap. Inzet zijn de e-bookrechten.
