Lisa Snijders (ex-Stevens): 'Dan hou ík wel afstand'

Dit is mijn derde en laatste vlog over mijn boekverkopersuitwisseling in Roemenië. Dat kan maar één ding betekenen: we moeten het hebben over de olifant in de kamer, welgezegd, de bloedzuigende olifant in de kamer…

‘Mensen maken soms vreselijke dingen mee, het is geen oplossing om die voortaan in boeken onbespreekbaar te maken.’ Dat de opmars van het fenomeen ‘sensitivity reader’ de gemoederen ook internationaal behoorlijk bezighoudt, merkt Victor Schiferli in verschillende gesprekken op de London Book Fair. Een verslag.

Een jongetje rent onze boekwinkel binnen, zoekt even en pakt dan een nieuwe ‘Dogman’ uit de kast. Het kind begint meteen te ijverig met lezen. Dan komt de moeder de winkel ingelopen. Ze rolt met haar ogen: “Nee, nee – kies even een écht boek uit.” De scherpe stem van de ouder snijdt door de winkel en ik zie hoe de gretigheid van een jonge lezer om nieuw boek uit te kiezen, verandert in een norse erkenning van het ouderlijk gezag.

Zo, het wordt tijd mijn stage af te ronden. Na het heerlijke geploeter om tot een manuscript en vervolgens tot een boekje te komen, heb ik de afgelopen weken voor vertegenwoordiger, publiciteitschef en jongen van de postkamer mogen spelen. Best een gedoe hoor, een boek uitgeven.

'Kan ik weer met de trein?' Een vrouw met twee kinderen in haar kielzog stelt de vraag terwijl ze op weg is naar de toonbank. Ik leg uit dat er geen treinen stoppen bij mijn winkel, maar dat er een klein stukje verderop een bushalte is. Ze kijkt mij geïrriteerd aan. 'Dat bedoel ik niet', zegt ze met een venijnige stem.

Vier serieuze offerteaanvragen kon Huub van de Pol na afloop van de Buchmesse noteren. 'Vanwege de uitdijende agenda heb ik minder van de beurs kunnen zien dan ik wilde maar voor ons was dit de beste beurs in jaren.'