Uitgevers verkopen het liefst boeken aan boekenliefhebbers. We richten ons tot hen via boekhandelaren, met recensies, interviews in zaterdagbijlagen, social media en natuurlijk met wervende flapteksten en ronkende quotes op de boeken zelf. Dit gaat ons over het algemeen prima af.
Wie zichzelf ‘verslaafd aan lezen’ noemt, doet dit vaak met een tevreden glimlach en is er niet op uit om geholpen te worden. Om iets een verslaving te kunnen noemen geldt dat het je hindert in het dagelijks leven en dat pogingen om het onder controle te krijgen mislukken. Volgens die maatstaf zijn er gelukkig weinig mensen die zichzelf met recht leesverslaafd mogen noemen. Met de digitale media is dit wel anders: gameverslavingsklinieken schieten als paddenstoelen uit de grond en als mensen spreken over hun overmatige smartphonegebruik is de tevreden glimlach meestal ver te zoeken.
We hebben hem regelmatig aan de telefoon: de manager die een boek las. En in ons geval ging dit boek dan meestal over een onderwerp als de opkomst van big data of over hoe mensen beslissingen nemen of elkaar beïnvloeden. Er is een wereld voor deze manager opengegaan en eigenlijk moet zijn hele team – nee het hele bedrijf – dit boek ook lezen. En dus bestelt hij een paar honderd exemplaren, iets waar wij bij Maven natuurlijk erg blij mee zijn. Deze boeken worden vervolgens uitgedeeld op de kerstborrel... en dan neemt dit fijne uitgeverssprookje ineens een teleurstellende wending. Er zijn namelijk precies drie mensen die het boek daadwerkelijk lezen. Einde.
Uitgevers verkopen het liefst boeken aan boekenliefhebbers. We richten ons tot hen via boekhandelaren, met recensies, interviews in zaterdagbijlagen, social media en natuurlijk met wervende flapteksten en ronkende quotes op de boeken zelf. Dit gaat ons over het algemeen prima af.
Als je als boekhandelaar er niet voor kiest om je tot een niche te beperken (reisboeken, kinderboeken, etc.), dan ontkom je er over het algemeen niet aan dat jouw aanbod sterk overeenkomt met dat van je concurrenten.
Uitgeverijen bezitten geen fabriekshallen, gepatenteerde technologieën of vloot. Hun meest waardevolle bezit is in de ogen van een bankier vaak oud papier.
Laten we het hebben over abonnementsmodellen. Het ene na het andere dient zich aan: Mofibo, Bliyoo, Elly’s Choice en Scribd. Ook Bol.com is ermee bezig. Veel uitgevers lijken positief op deze initiatieven te reageren: ‘streaming’ biedt potentiële nieuwe inkomstenbronnen en ligt in lijn met ontwikkelingen in de muziek- en filmindustrie. Ook passen abonnementen binnen de grotere trend, vooral onder jongeren, waarbij het draait om toegang in plaats van eigendom. Allemaal waar. En toch doen we ons huiswerk niet goed als we als uitgevers dit next big thing al te kritiekloos omarmen.
